Spektakl „Lookout” inspirowany jest tekstem Zbigniewa Herberta „Drugi pokój” i wykorzystuje nowy sposób ekspresji artystycznej polegający na realizacji przedstawienia w narracji ograniczonej wizualnie, co w intencji twórców ma podkreślić rolę pozostałych zmysłów w doświadczaniu sztuki teatralnej. Zamknięta struktura przestrzenno-czasowa dramatu i konwencja teatru niewizualnego pozwalają jeszcze bardziej przejmująco opowiedzieć mroczną historię o wyimaginowanej kobiecie zza ściany. Z tego powodu tekst sztuki pozbawiony jest klasycznie rozumianej akcji, a wiele jego sensów zbudowanych jest na niedopowiedzeniu i wyobraźni widza.

Akcja spektaklu dzieje się we współczesnym mieszkaniu. Młodzi bohaterowie inwigilują i podsłuchują mieszkającą za ścianą kobietę, gdyż mają plan ułożenia sobie życia na nowo jej kosztem. „Ona” i „On” nasłuchują dzień i noc oznak życia tajemniczej lokatorki, nie przekraczając jednak fizycznie progu drugiego pokoju. Straszą kobietę fałszywym listem z urzędu, snując rozważania dotyczące prawdopodobnej śmierci staruszki.

Spektakl nawiązuje do współczesnego zjawiska hejtu, opowiada o bierności relacji międzyludzkich w dobie technologii i łatwo dostępnych technik inwigilacji, której ofiary tracą wolność i prawa obywatelskie, a relacje społeczne ulegają zmiażdżeniu. Uruchomiona w spektaklu szeroko pojęta audiosfera została potraktowana jako narzędzie przemocy, będąc metaforą świata przesiąkniętego właśnie dźwiękową inwigilacją, wpisaną w precyzyjny i brutalny mechanizm sztuki inspirowanej tekstem Herberta.